Kabala Üzerine I

"Hayatımızda iyi ya da kötü izlenimler var ama her şey yukarıdan geliyor. Yaratan’dan başka hiçbir yerden bir şey gelmez. Kişi ya iyi şeyler görür ya da kötü şeyler görür. Kişi bunları haklı göremeyebilir ve başarısız olur. Şunu anlamalıyız ki, dünyada kötü bir şey yok. Her şey sadece amaca yönlendirmek için bize geliyor. Bu yüzden her şeyi erdemlilikle kullanmamız lazım. Dağıtım yaparak, halka anlatarak, mesajı realize ederek yükselebiliriz ancak, başka yolu yok.


İnsanlar Yaratan’a yaklaştıkça, Yaratan’a mutluluk verilir. Bu yüzden gelen koşulları iyi ya da kötü olarak ilişkilendirmeyin ama bunları kullanılır olarak ilişkilendirmeye çalışın. Yani bana gelen koşulun bana nasıl yardım etmek için geldiğini düşünün. Burada yapmamız gereken esas çalışma bu. Mantığın ötesinde engellerin üzerine çıkarak bunu yapmalı ve haklı görmeliyiz. Eğer bunu yapamazsak alma arzularımızın içine düşeriz ve o zaman kişi kendisine gelen koşulları bütünleştirememe koşuluna gelir ve her şeyi (tüm başına gelen olayları)Yaratan ile ilişkilendirememeye başlar.


Manevi çalışmamızın özü, her şeyi Yaratan ile ilişkilendirmektir.Bunu her an yapabilmemiz için grubun, herkese, her an bu nosyonu vermesi lazım. Herkesin sürekli grup içerisinde dikkatli olması lazım. Herkes bu nosyonu unutmamalı ve düşüncelerinin odaklanması için dikkat etmeli ki; kişi gruptan geri dönüşüm alsın, bir beslenme alsın ve Yaratan’ı hiç kimse unutmasın. Bu yüzden ‘grup, ben ve Yaratan biriz’ denir. Kişi kendisini gruba yönlendirmeli. Doğru inceleme ancak grupla olabilir. Bu şekilde ancak grubunun vasıtası ile ihsan etmeye gelebilir, ‘Yaratan’a yakınlaşıp O’nunla bütünleşebilir.’ "