Kişi & Kabala

"Kişinin Kabala çalışmaya hazır olması için toplumun gözünde yer edinmek arzusundan kurtulmuş olması gerekir. Bu duygudan kurtulmadığı sürece, Kabala çalışsa bile, niyetini Yaratan’la bütünleşmek yerine kişisel arzusu olan şöhrete yönelterek üst gücün hissini edinmekten uzaklaşır. Diğer ilim dallarında olduğu gibi Kabala ilmini de çalışmak diğer ilim dallarının gerektirdiği koşulları gerektirir. Ancak, Kabala ilmini çalışan bir öğrenci sadece hayat koşullarını mütevazıleştirmekle yetinmeyip buna ek olarak toplumun gözünde kendisini feshetmek durumundadır.

Kabalacılar bu ilmi asla topluma yaymaya çalışmadılar, çünkü insan bu ilme içinden gelen bir çağrıyla kendisi gelir. Sadece o zaman kendisini, vücutsal arzulardan, materyalist rahatlıklardan toplumun tanımasından arındırmaya hazırdır.Geçmişte Kabalacılar metotlarını asla toplumla paylaşmadılar, çünkü bu ilim dalını sadece doğru şekilde algılayabilecek insanlara verilmesi gerektiğine inandılar. Aksi takdirde Kabala'nın yüzeye çıkması, insanların zenginlik, ün, güç gibi toplumca değerli olan şeylerin yaşanmasına ve tadılmasına imkân vermezdi. Toplum hala kötülükten, zenginlikten, güç ve şan gibi arzulardan zevk aldıkça ve üst güç ile bağ oluşturmak arzusunu edinmedikçe bu durum içerisinde bırakılmalılar – ta ki ruhani duyguları hissetmek için kalplerinde bir arzu yüzeye çıkana kadar...

Bu nesilde, toplum basit arzuların mutluluğu getirmediğini görüp hayal kırıklığına uğradığı zamanda ve insanların içlerine dönüp üst güçle bağ kurmak arzusuna hazır oldukları bu dönemde, Kabala halka açılarak özünü ve amacını kitlelere yansıtır hale geldi."